week 2 in Burundi

Zondag 8 juni. Vandaag gaan wij naar de kerk in Rweza, naast de school waaraan de groep in 2007 heeft gebouwd. Onderweg rijden wij langs het Burundese onafhankelijkheidsmonument: 3 bogen in de kleuren van de Burundese vlag: rood, groen en wit, met daarboven de 3- klank: unite- travail- progress. Het laatste stuk lopen wij naar de kerk, het pad gaat eerst naar beneden , dan klauteren wij omhoog naar de kerk. Er staan veel mensen en kinderen bij de kerk, muziek en gezang uit de kerk klinkt ons tegemoet. Langzamerhand maakt een grote ontroering zich van mij meester, ik weet niet wat het is dat mij zo raakt…..de overweldigende muziek, het gezang uit de monden van deze mensen…,dat ik hier ben…… in de rok die mijn moeder ooit ook droeg toen zij op bezoek was bij mijn broer en schoonzusje in Opper-Volta( Burkina Faso)…….een diepe verbondenheid met dat wat leven is…….Tranen lopen over mijn wangen en ik ben niet de enige zie ik……..Onder muziek en gezang lopen wij achter Andre en Imma aan de kerk binnen, naar voren waar stoelen voor ons gereserveerd zijn. De muziek en het zingen, het houdt niet op. Wij doen mee, komen in beweging, dansen!!! Wij worden zeer hartelijk welkom geheten, Andre noemt onze namen, er wordt voor ons gebeden. Naast muziek en gezang zijn er ook schriftlezingen en de interpretaties hiervan, in het Kurundies en daarna vertaald in het Engels en meerdere malen beaamd met Halleluja en Amen. De collecte wordt weer begeleid door prachtige muziek en gezang. Na de dienst wordt er in een klaslokaal spontaan door een aantal vrouwen gezongen, begeleid door een vrouw op een trommel en dansen wij samen met de vrouwen van hier. Dan hebben wij nog een kleine meeting in de kerk met de beide voorgangers . Vervolgens hebben Andre en Imma ons gastvrij uitgenodigd om in hun huis de middagmaaltijd te gebruiken. Wij eindigen deze mooie pinksterdag aan het strand van het Tangayikameer, waar wij Egide ontmoeten, die afgelopen week o.a in Nederland is geweest, bij het Dufashanye bestuur en met Hinke, Lucas en Nathan Hoorn heeft bekeken.
Maandag 9 juni. Gisteren hebben wij ongenode gasten gehad. Het paspoort van Jan ,( ook vaccinatie=) is verdwenen. Opeens wordt de dag hierdoor bepaald: eerst nog eens goed zoeken en dan aangifte doen bij de politie in Burundie!! Imma helpt ons geweldig. Omdat het 2de pinksterdag is is de Nederlandse .Ambassade gesloten. Morgen dan maar verder. Gelukkig hebben wij dan nog even tijd om over de markt te lopen met onze chauffeur en een paar prachtige lappen / overhemden te kopen!! .
Dinsdag 10 juni. De ochtend begonnen met een bezoek aan de Duitse en de Nederlandse ambassade. Het is toch complex als je je paspoort kwijt bent: Jan gaat s’middags opnieuw naar het politieburo en de Nederlandse ambassade, ik ga met de groep naar ‘ons’ project ‘in Musigate. Wij worden daar enthousiast ontvangen door de plaatselijke bevolking die ijverig doorgewerkt heeft sinds zaterdag .Het fundament is al bijna klaar, wij helpen mee om nog een laag rood zand op het fundament te scheppen. Nadat wij gegeten hebben onder het afdak ( met schitterend uitzicht!!, zoals al eerder vermeld) maken wij een wandeling met afdalen en omhoogklimmen door een prachtige natuur. Dit gebied is de grond die bij het activiteitencentrum hoort en gebruikt kan worden voor de teelt van groenten, fruit…. Leuk is ook, als Renate en ik na een behoorlijke klim even willen zitten, onze gids snel een paar grote bladeren van een boom plukt voor onze zitplaats. Als wij na de wandeling terug zijn bij de bouwplaats liggen de eerste stenen voor de opbouw op het fundament al klaar.
Rond 17.00 uur rijden wij terug . De avond gaat bijna weer vallen over dit prachtige land. Op de weg speelt zich weer van alles af, koeien en geiten , kinderen en volwassenen lopen er, fietsers fietsen of lopen er met van alles en nog wat op de fiets en dan zijn er nog de brommers en auto’s die daartussen hun weg zoeken.